“Aansluiten” versus discussiëren over “verschillen”

In de sessies waarin wij teams begeleiden leggen wij veel nadruk op het “aansluiten” bij de ander. Je kan als collega’s gaan discussiëren over “het verschil” wat er ogenschijnlijk is, maar dit kost vaak heel veel energie en levert weinig tot geen resultaat op. Als je “aansluit” op de mening van de ander, dan ben je gericht op de overeenkomsten die je herkent in wat de ander zegt. Daardoor zullen de ogenschijnlijke verschillen vaak verdwijnen als “sneeuw voor de zon”. Het resultaat daarvan is dat het gesprek energie geeft en er veel resultaat wordt bereikt.

Maar “aansluiten” is in de praktijk lastig, omdat ons normale gedrag erop gericht is om onze eigen mening te geven. Daarom luisteren wij dus ook niet goed naar wat de ander vertelt. Door zelf bezig te zijn met het formuleren van je reactie en of mening, mis je minimaal 25% van de boodschap van de ander. Hierdoor ontstaan de welbekende discussies over de “verschillen” en de daarbij behorende frustratie en energieverlies.

In onze sessies trainen wij de teams in het “aansluiten” en geven de teams tussen de sessies ook als huiswerk mee om met “aansluiten” te oefenen tijdens vergaderingen of andere communicatie momenten. Op die manier helpen wij teams “door de zure appel heen te bijten” en de manier van communiceren onderling ook echt blijvend te veranderen.

Ook helpt het ons in de gesprekken die wij voeren voor nieuwe opdrachten. Door “aan te sluiten” op wat de opdrachtgever aangeeft komen wij snel tot de kern van de coachvraag die de opdrachtgever heeft . Onze 1^e interventie begint dus al tijdens de intake die wij met opdrachtgevers hebben.

Het helpt mij ook in mijn dagelijkse praktijk  om “aansluiten” toe te passen. Ook ik val nog wel eens in de valkuil van discussiëren over het “verschil”, maar dat is inmiddels minimaal. “Oefening baart daarin kunst”.

Maar is “aansluiten” dan niet hetzelfde als doorvragen? Een vraag die wij regelmatig krijgen. Nee, dat is niet hetzelfde. Als je doorvraagt ben je de ander “aan het sturen”, omdat je meer informatie wil hebben van de ander. Als je “aansluit” lift je mee op de gedachtegang van de ander. Je roeit even samen dezelfde kant op. Je staat open om de gedachte van de ander te doorgronden en te begrijpen. Dat je dan even je eigen verhaal kwijt bent is niet erg. Het gaat erom dat je onderzoekt wat de overeenkomsten zijn en even niet de verschillen. Probeer maar eens je zult verbaasd staan welke energie dit oplevert!

Geïnteresseerd? Neem dan contact op.