It’s the enviroment, stupid!

Een aantal dagen geleden hadden Martijn de Haan en ik een vervolg teamcoachsessie. De inlooptijd was 9 uur en de start een half uur later. Om 9 uur was er niemand. Een half uur later waren er een aantal maar nog niet iedereen…
Normaal gesproken zou ik een opmerking maken over de starttijd. Dit voelde niet goed. Ik vroeg wie er zin had in deze sessie. De leidinggevende en 1 ander teamlid staken de handen op.

In het voorgesprek met de leidinggevende was het thema deze keer “Rust in je Rush” Het geen zin hebben in deze sessie kwam door de rush, de hectiek, waarin het werk gedaan moest worden. Nu kun je mooie theorieën en modellen tevoorschijn toveren, bijvoorbeeld Covey (cirkel van invloed), de Eisenhouwer box (urgent en belangrijk). Maar dat past niet meer in de hoofden. Voordat er iets bij kan moet er iets uit. Dus de hoofden leegmaken….het programma was geboren. Tijdens de sessie was er een onderbreking. Vanuit de organisatie moest met spoed een van de teamleden wat doen. Dit kon niet wachten. Sterker nog, als het nu niet onmiddellijk werd gedaan dan zou de klant er last van hebben. Tja, dat was het magische zinnetje en het teamlid vertrok.

Ik moest denken aan een bekende uitspraak van de celbioloog Bruce Lipton “Its the enviroment, stupid!” Hij wijdt reacties van de cellen in ons lichaam vooral aan de omgeving waarin ze zich bevinden. En zo geldt het bij mensen precies hetzelfde. Begeef je in een omgeving waarin je rust vindt, gelijkgestemden en geen mensen die je leegzuigen en slechte gewoontes aan je opdringen. Dan werk je meer vanuit ontspanning en rust.
Ik kan voorspellen dat dit laatste de mens en de organisatie ten goede komt en dat de klant hier het meest van zal profiteren.

Geïnteresseerd? Neem dan contact op.